بررسی سیستم اوتک در دریای عمان

در این تحقیق با استفاده از داده های میدانی 5 ساله 1992 تا 1996 موسسهWoods Hole مربوط به 26 ایستگاه مطالعاتی در حوزه دریای عمان بمنظور امکان سنجی فن آوری اوتک مشخص شد که دمای سطحی آب در تابستان به حداکثر34/4 و در زمستان حداقل به 21/4 درجه سانتیگراد می رسد. قسمت غربی این حوزه در ماههای گرم سال دارای دمای سطحی بیشتری نسبت به قسمت شرقی آن است و در ماههای سرد سال این جهت تغییر می کند. عمق لایه آمیخته در ماههای گرم سال بطور متوسط 10 تا 20 متر و عمق ترموکلاین در فصول بهار و تابستان بین 150 متر در سواحل شمالی تا 500 متر در مناطقی با عمق بیشتر مشاهده شده است. اختلاف دمای سطح و عمق در فصول بهار و تابستان در عمق 600 متری به حدود 20 درجه سانتیگراد میرسد که متوسط راندمان حرارتی این دو فصل حدود 6% است. ولی برایاینکه در تمام فصول سال راندمان مناسبی داشته باشیم باید عمق را بطور متوسط 1000 متر در فاصله حدود 60 کیلومتری از ساحل در نظر بگیریم. با توجه به شیب ساحل و نزدیکی محل نیروگاه، شمال دریای عمان برای استفاده از سیستم اوتک شناور دائمی مناسب تشخیص داده شده است.

Keywords:

اوتک , دریای عمان , دمای سطحی دریا , ترموکلاین , راندمان