تقاضای حمل بار در بخش حمل و نقل دریایی با استفاده از روش خودرگرسیون برداریVAR

در علم اقتصاد مجموعه خدماتی که سبب انتقال و جابجایی منابع تولید میگردد، دارای ارزش اقتصادی است و بخشی از جریان تولید محسوب میشود. از این رو حملونقل از جمله ضروریات اقتصادی است که توجه و تأمل بیش از پیش را میطلبد و در بین شیوههای مختلف حملونقل،حملونقل دریایی به جهت صرفهجوییهایی که در هزینهها دارد، اهمیت بیشتری داشته و اساس حملونقل جهان را شامل میشود و هر کشوری که بتواند در جهت پویایی و استفاده بهینه از منابع موجود در بخش حملونقل دریایی هر چه بیشتر تلاش کند، به همان اندازه هزینههای پرداختی آنان بابت حملونقل کم خواهد شد و عواقب اقتصادی، کمتر بر آنان و اقتصاد کشورشان عارض میگردد در این مقاله تقاضای بار در بخش حملونقل دریایی با استفاده از روش خودرگرسیون برداریVAR طی سالهای 89-1370 برآورد گردیدهاست نتایج حاصل از تخمین مدل نشان می دهد که در بلندمدت بیشترین تأثیر را بر تقاضای حمل بار در بخش حملونقل دریایی، نرخ رشد تولیدناخالص داخلی دارد. یعنی هرگاه نرخ تولید ناخالص داخلی 1 درصد رشد کند، تقاضای بار حملونقل دریایی0/64درصد افزایش پیدا میکند همچنین با افزایش 1 درصدی درآمد بخش حملونقل دریایی، تقاضای بار در بخش حملونقل دریایی به میزان0/36 درصد افزایش خواهد یافت. از سوی دیگر مدل فوق نشان میدهد که کشش قیمتی تقاضای حمل بار در بخش حملونقل دریایی0/29 است. به عبارت دیگر کشش قیمتی تقاضای حمل بار در بخش حملونقل دریایی بیکشش بوده و هرگاه شاخص قیمت حمل بار در بخش حملونقل دریایی 1 درصد رشد کند، تقاضای بار حملونقل دریایی0/29 درصد کاهش پیدا میکند

Keywords:

تقاضای بار , حملونقل دریایی , خودرگرسیون برداری