ذخیره سازی و صادرات مستقیم میعانات گازی در فراساحل، رویکردی نوین در پارس جنوبی

میدان گازی پارس جنوبی یکی از بزرگترین منابع گازی جهان است که بر روی خط مرزی مشترک ایران و قطر در خلیج فارس ودر عمق تقریبی سه هزار متری دریا قرار دارد. هم اکنون برنامه ریزی به منظور توسعه 24 فاز برای این میدان صورت گرفته؛ که 10فاز در حال بهره برداری و بقیه در حال ساخت و پیش راه اندازی می باشند. بدین ترتیب بنادر عسلویه و تمبک به عنوان منطقهساحلی برای ایجاد تأسیسات خشکی و توسعه مرحل های این میدان انتخاب شده اند. با توجه به تولید 20 هزار بشکه ای میعانات گازی هر فاز، بیش از نیمی از فضای پالایشگاهی جهت احداث واحد جدا سازی میعانات گازی و مخازن میعانات گازی اختصاصیافته است. از طرف دیگر هم اکنون یکی از مشکلات منطقه عسلویه کمبود جا جهت احداث پروژه ها می باشد، این مساله به حدی جدی است، که هم اکنون برای احداث برخی از طرحها، با صرف هزینه های گزاف، مجبور به استحصال زمین از دریا شده ایم. در این مقاله با توجه به سوابق کاری نگارنده در بخشهای دریایی و خشکی پارس جنوبی و از طرفی روشهای متنوع ذخیرهسازی نفت و مشتقات آن؛ رویکرد ذخیره سازی و صادرات مستقیم میعانات گازی در فراساحل مورد بررسی و مزایای فنی، اقتصادی و زیست محیطی آن ذکر میگردد

Keywords:

پارس جنوبی , میعانات گازی , فراساحل , سکوی سرچاهی , پالایشگاه