مروری برفرآیند بهینه سازی پروانه و بدنه برای کاهش چرخه مصرف سوخت کشتی

این مقاله مروری بر روند بهینه سازی پروانه و بدنه برای کاهش چرخه مصرف سوخت کشتی برگرفته از چند مقاله مرتبط است. پروانه های دریایی معمولا برای دستیابی به عملکرد مطلوب در یک یا چند نقطه طراحی شده اند. بدیهی است که سیستم های محرکه دریایی در شرایط خارج از طراحی و شرایط فورس ماژور از حداکثر توان خود استفاده می کنند، که در آن شرایط، نرخ مصرف سوخت بالا می رود.در این مقاله روشی بررسی شده است که پروانه، نیروی محرکه کشتی و بدنه کشتی را به عنوان یک سیستم یکپارچه در نظر می گیرد که منجر به کاهش سوخت می گردد. در این کار کل فضای عملکرد احتمالی یک کشتی و عملکرد سیستم یکپارچه بدنه و پروانه را گرفته وبا استفاده از تجزیه و تحلیل ومقایسه بین هندسه های مختلف پروانه واطلاعات بدنه کشتی نظیر طول، عرض، ارتفاع آبخور و عملکرد سیستم محرکه کشتی روشهایی برای بهینه سازی و کاهش چرخه سوخت مصرفی کشتی مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرد. در این مقاله به عنوان نمونه اول نتایج برای یک جفت از پروانه های گام ثابت که برای ناو جنگی نیروی دریایی است و از نوع دوپروانه موازی می باشد بررسی شده است. عملکرد سیستم برای طراحی به دست آمده از این روش با طرح های به دست آمده از روش های سنتی طراحی مبتنی بر نقطه مقایسه شده است و هدف از ان نشان دادن یک روش یکپارچه جدید برای طراحی و بهینه سازی پروانه گام ثابت است که پروانه، نیروی محرکه، و کشتی را به عنوان یک سیستم یکپارچه بررسی می کند و به عنوان مدل دوم روش طراحی بر روی یک کشتی کانتینربر KCSSIMMAN با استفاده از داده های پروانه سری B به منظور کاهش مصرف سوخت نسبت به روش طراحی سنتی، تست و نشان داده شده است

Keywords:

کاهش مصرف سوخت , پروانه , بدنه کشتی , روشهای طراحی