روش های مقابله با ریزش های نفتی در دریا

هیدروکربنهای نفتی از ذخایر مهم انرزی در جهان میباشند اما به دلیل افزایش فعالیتهای صنعتی و عدم رعایت قوانین زیست محیطی ، منشا مهم آلودگی در محیطهای خشکی و دریایی محسوب میشوند. آلودگیهای زیست محیطی به دلیل حمل و نقل دریایی، نشت آلایندهها از مخازن زیر زمینی، حوادث نفتکشها، پالایش نفت و استخراج نفت صورت میگیرد و یک تهدید جدی برای سلامت اکوسیستم و انسان محسوب میشوند. روشهای پاکسازی این آلودگی ها شامل: روشهای فیزیکی، شیمایی و طبیعی میباشند. روشهای فیزیکی و شیمیایی به طور کامل آلایندهها را حذف نمیکند و در برخی مواقع برای اکوسیستم مضر میباشد. تجزیهزیستی آلودگیهای نفتی در محیط به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه و موثر میباشند و آلودگی را به صورت ریشهای از بین میبرد. در این روش میکروارگانیسمها از ترکیبات هیدروکربن به عنوان منبع انرژی استفاده کرده و موجب تجزیه و حذف آنها از محیط میشوند. تصفیه زیستی به دو صورت تحریک میکروبی و افزایش میکروبی صورت میگیرد در روش اول با استفاده از ترکیبات مغذی رشد میکروارگانیسمهای بومی منطقه افزایش یافته و آلودگیها حذف میشود اما در روش دوم میکروارگانیسمهای موثر در منطقه وجود ندارد، بنابراین این میکروارگانیسمها بهمحیط اضافه میشوند.