نقش بهسازی شهری در احیای کالبدی بافت فرسوده مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر چهاردانگه

بناها و گذرگاه ها و بافت ها در محلات شهر در طول زمان دچار فرسودگی میشوند لیکن فقدان رویکردعلمی در مواجهه با این پدیده طبیعی سبب فرسوده شدن بافت شهر شده و گسسته شدن پیوند بینبافت های جدید و قدیمی شهر را درپی دارد، از این رو ایجاد پیوندی میان آنها در قالب بهسازی شهری می تواند پویای زندگی شهری را دراین بافتها مجددا نمایان سازد و سبب حفظ اصالت چند جانبه آنها باشد. برای احیای موفقیت آمیز بافت های فرسوده شهری، به شناخت دقیق بافت قدیمی و کل سیستم شهر و نظام منطقهایی نیاز است و باید به ابعاد کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بافت فرسوده توجه نمود. لیکن در این پژوهش صرفا از منظر کالبدی به ریخت شناسی این بافتها پرداخته شده است و سپس به روش تحلی محتوا پیامهای تولید شده را مورد تجزیه وتحلیل قرارداده و پاسخی برای پرسش تحقیق خود که بیانگر تاثیر گذاری بهسازی شهری در احیای کالبدی بافت فرسوده شهری می باشد ارایه شده است نتیجه یافته های این پژوهش نشان داد که شهرچهاردانگه ضرورتا نیازمند برنامه ریزی درحوزه بهسازی بافت فرسوده شهری است مسئله اصلی این پژوهش به این مهم اشاره دارد که بهسازی شهری در احیای کالبدی بافت فرسوده شهر چهاردانگه چه جایگاهی دارد؟ و ایا با برنامه ریزی شهری و مبانی نظری موجود در حوزه بهسازی شهری می توان برای معضل فعلی بافت های فرسوده شهرچهاردانکه راهکارهایی علمی و عملی ارایه کرد؟

Keywords:

بهسازی شهری , احیای کالبدی , بافت فرسوده , شهر چهاردانگه