تاثیر آموزش تفکر انتقادی ب یاد گیری خود راهبری در ناشنوایان

هدف این پژوهش تاثیر آموزش تفکر انتقادی بر یادگیری خودراهبر در افراد ناشنوا بود. جامعه آماری پژوهش، افراد ناشنوا آموزشگاه پندار کرمانشاه بودند. که از بین آنها 30 نفر از افراد ناشنوا انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی به دو گروه، گواه و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش در زمینه تفکر انتقادی در8 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند. و با توجه به اینکه طرح تحقیق پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود، ابزار اندازه گیری یادگیری خود راهبر )مقیاس فیشر و همکاران 2001 در دو نوبت قبل و بعد از آموزش تفکر انتقادی اجرا شد. داده های حاصل از پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان دهنده ی تاثیر معنا دار تفکر انتقادی بر میزان خودراهبر کل و مولفه های آن (خود مدیریتی، رغبت برای یادگیری، خود کنترلی) بود. با توجه به تحلیل داده ها، آموزش تفکر انتقادی میزان یادگیری خودراهبر کل و مولفه های آن (خود مدیریتی، رغبت برای یادگیری و خودکنترلی) را افزایش می دهد

Keywords:

تفکر انتقادی , یادگیری خودراهبر , خود مدیریتی , رغبت برای یادگیری , خود کنترلی