بررسی رابطه توانمندسازی مدیران با کیفیت خدمات در مدارس استعدادهای درخشان استان تهران

پژوهش حاضر با هدف «بررسی رابطه توانمندسازی مدیران با کیفیت خدمات در مدارس استعدادهای درخشان استان تهران» با استفاده از روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی انجام شده است. جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل کلیه مدیران مدارس استعدادهای درخشان استان تهران در سال 1394-1393 بودند که براساس آخرین آمار و اطلاعات موجود 360 نفر بودند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 186 نفر تعیین گردید. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده استفاده شده است. به منظور سنجش متغیرهای مورد استفاده در پژوهش از دو پرسشنامه توانمندسازی مدیران با کیفیت خدمات استفاده گردید. در توانمندسازی از پرسشنامه 15 گویه ای اسپریتزر (1995) و در کیفیت خدمات از پرسشنامه 21 گویه ای سرکوال (1986) استفاده شده است. روایی محتوایی پرسش نامه ها مورد تأیید متخصصان قرار گرفته است. پایایی پرسش نامه ها بر اساس ضریب آلفای کرونباخ، پرسشنامه توانمندسازی مدیران (0/83)، کیفیت خدمات (0/86) برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل از روش های آماری توصیفی و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین توانمندسازی و تمامی ابعاد آن- احساس معناداری، احساس شایستگی، احساس خودمختاری، احساس مؤثر بودنف احساس اعتماد- با کیفیت خدمات رابط مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که سه بعد توانمندسازی- احساس اعتماد، احساس معناداری و احساس خودمختاری- توانایی پیش بینی کیفیت خدمات در مدارس استعدادهای درخشان استان تهران را دارند.

Keywords:

توانمندسازی مدیران , مدارس استعدادهای درخشان , کیفیت خدمات