شناخت چگونگی رابطه بین ادراک تعارض و سبک های مدیریت تعارض در دانشگاه شاهد

برخورد مؤثر با تعارض، چالش اساسی در تعاملات افراد در محیط کار است. تعارض امری طبیعی و پدیده ای اجتناب ناپذیر در زندگی فردی و سازمانی است و به دلایل متعدد و در اشکال مختلف مشتش می کند. مسئله اصلی در این پژوهش، شناخت فضای سازمان از لحاظ وجود تعارض و تضاد و بررسی سبک های مورد استفاده مدیران و کارکنان جهت حل و رفع این تعارضات است. برای این منظور مطالعه در فضای یک علمی و در بین 43 مدیر و کارمند آن که به شیوه تصادفی انتخاب شده اند انجام شد. اطلاعات جمع آوری شده (توسط پرسش نامه ادراک تعارض دوبرین و سبک های تعارض رحیم) با استفاده از آزمون من ویتنی ، کای دو و ضریب هم بستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهد اگرچه اختلاف معنی داری بین مدیران و کارکنان از لحاظ ادراکی تعارض در سازمان وجود ندارد اما مدیران تعارض بیشتری را در سازمان تشخیص داده اند. اگرچه اختلاف معنی داری در استفاده از سبک های تعارض بین مدیران و کارکنان وجود ندارد اما نتایج نشان می دهد کارکنان به سمت مدیران تمایل بیشتری برای استفاده از سبک اجتناب و مصالحه دارند. از بین عوامل جمعیت شناختی نیز تأثیر جنسیت، سن، تحصیلات و سابقه خدمت بر ادراک تعارض به اثبات رسید.

Keywords:

تعارض , سبک های مدیریت تعارض , رقابت , اجتناب , مصالحه , سازش و همکاری