ارزیابی توسعه یافتگی آموزشی شهرستان های استان سیستان و بلوچستان در دوره تحصیلی متوسطه عمومی و پیش دانشگاهی (بر اساس مدل موریس)

پیشرفت اقتصادی تنها یکی از جنبه های توسعه است به این مفهوم که توسعه صرفاً یک پدیده اقتصادی نیست. بسیاری از کشورها به منظور تقویت پایه های توسعه به جنبه های دیگر توسعه نیز شامل سطح آموزش باید توجه کنند. هدف از این تحقیق، اندازه گیری و رتبه بندی سطح نسبی توسعه یافتگی آموزشی شهرستان های آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان با توجه به 18 شاخص آموزشی است و این تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی، اسنادی و تحلیلی می باشد. داده های این پژوهش از طریق روش اسنادی و استفاده از آمار نامه آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان به دست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و تعیین سنجش میزان توسعه یافتگی، رتبه بندی آموزشی و رابطه آنها از مدل موریس استفاده شده است. در ادامه با وارد کردن ارزش های سطح بندی به تهیه سطوح رتبه بندی توسعه یافتگی آموزشی شهرستان های هفت گانه استان سیستان و بلوچستان در محیط ArcGIS اقدام شده است. یافته های پژوهش گویای آن است که از لحاظ توسعه یافتگی آموزشی شهرستان زاهدان رتبه اول و نیک شهر رتبه آخر قرار دارند. نتیجه اینکه بین شهرستان های استان نابرابری مشاهده می شود و نیاز مبرم به برنامه ریزی جهت کاهش این نابرابری وجود دارد.

Keywords:

موریس , کس , متوسطه عمومی و پیش دانشگاهی , سیستان و بلوچستان , رتبه