مصرف بهینه آب و انرژی توسط اصلاح الگوی کشت با تغییر فصل کاشت نخود از بهار به پاییز در روش آبیاری تکمیلی

حداکثر استفاده از بارندگی ها و شرایط آب و هوایی به ویژه در مناطقی بازمستان های طولانی و دستیابی به عملکرد مناسب یکی از اهداف کشت پاییزه نخود در مقایسه با کشت معمول آن در بهار هست. اگرچه صدمات ناشی از سرما و یخبندان و بیماری برق زدگی ( Ascochyta rabiei ) از عوامل بازدارنده کشت پاییزه نخود در مناطق سردسیر کشور است ولی تحقیق به عمل آمده طی 12 سال با اهداف استفاده بهینه و اجرای الگوی مصرف آب و انرژی منجر به معرفی رقم جدید نخود بینالود که می توان به کمک آن کشت نخود را از بهار به پاییز انتقال داد. در سیستم کشت پاییزی زمستانه، این امکان به گیاه داده می شود تا راندمان مصرف آب (WUE) افزایش یابد، زیرا سطح برگ بیشتر در ابتدای فصل و رسیدن زودتر به شاخص سطح برگ (LAI) بحرانی، هم زمان بیا دریافت حداکثر انرژی خورشید است که در استفاده مطلوب تر گیاه مؤثر هست. مدیریت صحیح همراه با به نژادی می تواند راندمان مصرف آب را به طور فراوانای افزایش دهد. زیرا دسترسی بیشتر به آب با توجه به نفوذ عمیق تر ریشه و تماس بیشتر با حجم خاک، شرایط مناسب تری را برای سازگاری با پتانسیل های پایین تر و درنهایت افزایش ضریب برداشت فراهم می کند. در مناطقی که با کمبود آب مواجه هستند روش آبیاری تکمیلی درکشت پاییزی - زمستانه به منظور رفع تنش رطوبت در مراحل بحرانی رشید گیاه می توانید تأثیر جدی در افزایش عملکرد دانه داشته باشد.

Keywords:

نخود , کشت پاییزه - زمستانه , الگوی کشت , مصرف بهینه