ارزیابی تأثیر فاصله ردیف کاشت و شیوه مدیریت بر تولید ماده خشک علف های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد نخود به صورت کاشت زمستانه

به منظور بررسی تأثیر فواصل بین ردیف و شیوه مدیریت بر ماده خشک علف های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد نخود، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه سراب چنگایی خرم آباد طی سال زراعی 86-1385 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل فاصله بین ردیف در سه سطح ( 20، 30 و 40 سانتیمتر ) با تراکم 50 بوته در متر مربع و مدیریت علف های هرز در پنج سطح شامل شاهد بدون کنترل، یک مرحله وجین دستی، کاربرد پیش رویشی فومسافن، کاربرد پس رویشی فومسافن و کاربرد پس رویشی لنتاگران بود. نتایج نشان داد که با افزایش فواصل ردیف کاشت، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و اجزای عملکرد دانه نخود افزایش یافت ولی حداقل ماده خشک علف های هرز از فاصله بین ردیف 30 سانتیمتر بدست آمد. در بین تیمارهای مدیریتی، کمترین ماده خشک علف های هرز به تیمارهای کاربرد پیش رویشی فومسافن و در مراتب بعدی، به کاربرد پس رویشی فومسافن و کاربرد پس رویشی لنتاگران مربوط بود. بیشترین عملکرد دانه ( 2436/7 کیلوگرم در هکتار ) به تیمار کاربرد پس رویشی فومسافن مربوط بود. بین کاربرد پس رویشی و پیش رویشی علف کش فومسافن و کاربرد پس رویشی لنتاگران از نظر تولید ماده خشک علف های هرز تفاوت معنی دار وجود نداشت. اثرات گیاه سوزی روی نخود در نتیجه کاربرد پس رویشی لنتاگران و پس رویشی فومسافن مشاهده نشد.

Keywords:

نخود , تداخل علف های هرز , تراکم گیاهی , علف کش