بررسی رابطه بین نوآوری و تغییر و کسب مزیت رقابتی در بین بنگاههای کوچک و متوسط ایران مطالعه موردی بنگاههای کوچک و متوسط استان سمنان

صنایع کوچک و متوسط توانایی های بسیاری برای نوآوری دارند و با توجه به انعطاف پذیری شان، بهتر می توانند در قبال تغییرات محیطی و بروز نیازهای جدید مشتریان واکنش نشان دهند.هم چنین امکان بیش تری برای طراحی دوباره یا تغییر و اصلاح ابزارهای مدیریتی و نظام های اطلاعاتی خود دارند و کارکنان نیز می توانند تخصص خود را در زمینه های جدید پرورش دهند.لذا برآن شدیم تا بدانیم چه رابطه ای میان نوآوری و تغییر و مزیت رقابتی در صنایع کوچک و متوسط وجود دارد؟روش تحقیق بکارگرفته شده دراین پژوهش ازلحاظ هدف ،کاربردی واز لحاظ جمع آوری اطلاعات پیمایشی تحلیلی بوده است. بدین منظور، پس از مطالعه پیشینه تحقیق وبا کمک نظرات خبرگان و صاحبنظران حوزه صنایع کوچک و متوسط و طبق مدل مفهومی تحقیق برای نوآوری چهار مولفه ی نوآوری در محصول، نوآوری در فرآیند، نوآوری در مواد اولیه و نوآوری در دیدگاه و برای تغییر چهار مولفه ی تغییر ساختاری، تغییر تکنولوژیکی ، تغییر رفتاری و تغییر نگرشی و برای مزیت رقابتی چهار مولفه توسعه و به کارگیری دانش، منابع،کارآفرینی و قابلیت یادگیری در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که: بین نوآوری و کسب مزیت رقابتی رابطه مثبت معناداری به میزان 0.24بین تغییر و کسب مزیت رقابتی رابطه مثبت معناداری به میزان0.37 و بین نوآوری و تغییر رابطه مثبت معناداری به میزان 0.28 در بین بنگاه های کوچک و متوسط SMEs استان سمنان وجود دارد

Keywords:

نوآوری , مزیت رقابتی , تغییر , صنایع کوچک و متوسط , تکنیک معادلات ساختاری