تخصیص لکوموتیو و زمانبندی قطارهای باری در راه آهن ایران

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 799

This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JTE-5-1_007

تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1395

Abstract:

مسأله تخصیص لکوموتیو و زمانبندی حرکت قطارهای باری، از جمله مهم ترین مسائل برنامه ریزی در راه آهن است که به دلیل هزینه زیاد ناشی از جابجاییهای غیرضروری لکوموتیو و هزینه های ناشی از تأخیر قطارهای باری، حل آن ها به طور همزمان و ترکیبی می تواند برکاهش هزینه خدمات حمل و نقل ریلی در راه آهن ایران، تأثیر بسزایی داشته باشد. مسأله تخصیص لکوموتیو شامل تخصیص لکوموتیوهابه رامهای باری است، به گون های که ضمن حمل کلیه رامهای باری، کمترین جابجایی غیرفعال لکوموتیو و کمترین زمان انتظار رامهای باری را ممکن سازد. در راه آهن ایران، قطارهای مسافری طبق برنامه زمانی مشخص در شبکه حرکت م یکنند. برنامه ریزی زمان حرکت قطارهای باری شامل تع یین توالی و زمان حرکت قطارهای باری، در فواصل زمانی بین قطارهای مسافری است، به گون های که تداخلی با قطارهایمسافری نداشته باشند و کمترین تأخیر زمانی ممکن در رسیدن این قطارها به مقصد ایجاد شود. در این مقاله مسئله تخصیص لکوموتیو و زمانبندی حرکت قطارهای باری برای راه آهن ایران ، در دو فاز، پیاده سازی شده است. ابتدا لوکوموتیو مورد نیاز برای حمل رامهای باری به آنها تخصیص داده می شود و سپس برنامه زمانبندی حرکت قطارهای باری تشکیل شده، تعیین می گردد. در فاز اول، تخصیصلوکوموتیو به رامهای موجود با استفاده از الگوریتم ژنتیک صورت م یگیرد. در فاز دوم، بهترین برنامه تخصیص لوکوموتیو که در فاز یک به دست آمده، در نظر گرفته شده و یک حد پایین برای زمان رسیدن قطارهای باری به مقصدشان محاسبه می شود. سپس مجدداً با استفاده از یک الگوریتم ژنتیک دیگر، زمانبندی قطارهای باری انجام می شود. برای ارزیابی روشهای بکار گرفته شده، یک مسئله ساده به صورت تفصیلی و 30 مسئله با ابعاد مختلف براساس شرایط شبکه راه آهن ایران حل و جوابهای آنها ارایه شده است.

Authors

مسعود یقینی

استادیار، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران، ایران

فائزه غفرانی

دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران، ایران

ماجده اسمی زاده

دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران، ایران

ابراهیم میرباقری

دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران، ایران