بررسی گونه کاربردی زبان زنانه درمرثیه معاصر (باتاکید برمرثیه های سعاد صباح)

بحث و بررسی دربارهٔ موضوع تجربهٔ زنان و تفاوت آن با تجربهٔ مردان، زمینه ساز شکل گیری رویکردهای مختلفی در زمینهٔ پیوند زبان و جنسیت شده است. زنان و مردان در کاربرد برخی ازویژگیهای زبانی (به ویژه آوایی) گرایشهای متفاوتی دارند و همین امر سبب تفاوت زبان آنان با یکدیگر می شود. تفاوتهای زبانی چندان آشکار و شناخته شده نیستند و گویندگان زبان نسبت به را آنها حساسیت و آگاهی زیادی ندارند؛ اما از طریق بررسی آثار و نوشتههای زنان، می توان به ویژگیهای یاد شده دست یافت. از میان انواع شعر، به دلیل پیوند عمیق رثا با عواطف و احساسات شاعر، این نوع ادبی بیشی سایر گونههای ادبی، زمینهٔ انعکاسو ذهنیات شاعر فراهم می آورد و به همین دلیل ظرفیت تحلیل و بررسی از نظر بازتاب جنسیت زبانی را دارد. فن شعری رثا له از مصیبت نشئت گرفته و احساسات و عواطف شاعر را بر میانگیزد تا اشعاری حزنانگیز بسراید و ؟ از این طریق مخاطبان را تحت تأثیر قرار دهد. در این پژوهشی با روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از آرای محققان جامعه شناسی زبان، شعر«سعال صباح»، از پیشتازان شعر رثای عربی لری دورهٔ معاصر را در سه سطح واژگانی، نحوی و بلاغى بررسی می کنیم و از این طریق، به تحلیل پیوند زبان و جنسیت در اشعار این شاعر میپردازیم. مهمترین نتیجهٔ حاصل از کار بیست این نظریه در تحلیل مرثیهٔ سعاد صباح، این است که رابطهٔ تنگاتنگی بین عاطفهٔ رثاءو جنسیت شاعر وجود دارد و عاطفهٔ حزن بر اشعار سعاد صباح تأثیر مستقیم گذاشته است.

Keywords:

زبان شناسی اجتماعی , جنسیت , مرثیه , سبعاد حصباح , ادبیات زنان