بررسی مطالعه توان آب شیرین کن های صنعتی شهر چابهار در جبران کمبود نیاز آبی شهرستان

محدودیت منابع آب همچون بسیاری از منابع دیگر ناشی از رشد چشمگیر جمعیت بر این منابع ارزشمند می باشد. منابع آب شیرین حاصل از رودخانه ها و منابع آب زیر زمینی محدود است و با سرعت فزاینده ای در حال تهی شدن می باشد و زنگ خطر را در بسیاری از مناطق جهان به صدا درآورده است. در حال حاضر 25% از جمعیت جهان با کمبود آب آشامیدنی مواجه هستند و بحران کم آبی و خشک سالی ها در مناطق خشک و نیمه خشک جهان طی سال های اخیر به موضعی جدی در بین کشورهای این مناطق تبدیل گردیده است کشور ما ایران نیز به دلیل واقع شدن در نوار بیابانی و به دلیل کاهش چشمگیر نزولات جوی طی سال های اخیر با بحران کم آبی مواجه شده است. از سوی دیگر به دلیل دسترسی کشورمان به دریای آزاد فناوری شیرین سازی آب دریا به وسیله روش های مختلفی همچون روش های حرارتی، ارزش های غشایی و روش های خورشیدی به عنوان روش های نوین به منظور تولید را به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفتند. هزینه تولید آب به وسیله دستگاه های نمک زدایی تا حد قابل توجهی کاهش یافته است و آب شیرین کن ها در حال تبدیل شدن به منبع مهمی برای تأمین آب آشامیدنی و کشاورزی در این مناطق می باشد. در این تحقیق با داده های به دست آمده از نرخ جمعیت شهرستان چابهار، به بررسی نیاز آبی این شهرستان و تأمین آب منطقه به وسیله آب شیرین کن بی پردازیم.

Keywords:

نمک زدایی , بحران کم ابی , شیرین سازی , منابع اب