تبیین روابط بین شادی در کار، عدالت ادراک شده، یادگیری سازمانی وتوانمندسازی(مطالعه موردی: کارکنان اداره کل فنی و حرفه ای خراسان جنوبی)

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین شادی در کار، عدالت ادراک شده، یادگیری سازمانی و توانمندسازی کارکنان می باشد. جامعه آماری در تحقیق حاضر شامل 154 نفر از کارکنان اداره کل فنی و حرفه ای خراسان جنوبی می باشد. روش نمونه گیری پژوهش حاضر به روش تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه برابر با 441 نفر می باشد.محقق از پرسشنامه های چهارگانه که تمامی سئوالات به صورت طیف لیکرت می باشند برای جمع آوری داده ها استفاده کرده است. در این تحقیق از مدل روابط ساختاری جهت تحلیل داده ها استفاده گردید. برای تعیین روایی و اعتبار پرسشنامه از روایی محتوی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید که مقدار آن برای پرسشنامه یادگیری سازمانی(نیف و همکاران 2001) 0/86 پرسشنامه شادی در کار آکسفورد 2005 و 0/89 پرسش نامه عدالت ادراک شده(نیهوف و مومن 1993) 0/83 و پرسشنامه توانمندسازی اسپرترز 1995، 0/90 محاسبه شده است. برای تحلیل داده ها و انجام آزمون فرضیه ها و سایر تحلیل های این پژوهش نرم افزار آماری lisrel به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که بین عدالت ادراک شده، یادگیری سازمانی و عدالت ادراک شده و شادی در کار رابطه معنی داری وجود داشته و از سوی دیگر بین یادگیری سازمانی و شادی در کار و بین شادی در کار و توانمدسازی رابطه معنی داری وجود دارد.

Keywords:

شادی در کار , عدالت ادراک شده , یادگیری سازمانی و توانمدسازی کارکنان