رقابت میان سازمانهای بانکداری ازطریق نوآوری های تکنولوژیکی، امکانات متعددی را به وجود آورده اند تا طیف گستردهای از انواع تولیدات و خدمات بانکی، قابل دسترسی را به مشتریان کوچک و بزرگ ارائه دهند.این امکانات ،که از طریق کانال توزیع الکترونیک فراهم میشود را “بانکداری الکترونیک ” مینامند. سیستم بانکداری در سالهای اخیر باارائه خدمات 24 ساعته در سطح جهانی رشد قابل توجهی داشته، بنابراین وابستگی این نوع بانکداری به تکنولوژی جهت ارائه خدمات (همراه با حفظ امنیت لازم) و طبیعت فراکشوری معاملات , ریسکهای بیشتری را برای بانکها و چالشهای جدیدی را در صحنه نظارت و تنظیم مقررات بخش بانکداری به دنبال آورده. این سیستمهاهمانند بسیاری از سیستم های خدماتی، صنعتی و تولیدی در دوران فعالیت خود پیوسته با ریسکها و چالش متعدد مواجهند،این مخاطرات دارای منشاهای مختلفی هستند که با سیاست ها ، استراتژی ها،اهداف و سیستم هاوساختارهاوسبک هاومهارت ها و حتی نیروها، درمحیط داخلی وخارجی سازمان ارتباط تنگاتنگ دارند . براین اساس، امروزه شرایط استراتژیک، اقتصادی، صنعتی، تکنولوژیک، ومالی جامعه ایجاب می کند که برای مهار این ریسک هانتنها از استراتژی های استانداردو بین المللی برای ایجاد استراتژی های قدرتمند بومی استفاده نمود،بلکه بااستفاده از ، دانش،نوآوری، ابتکار، خلاقیت و تنوع سازی فعالیتها،تاکتیک های اجرایی، ایجاد و از تهدیدها و ریسکها، فرصت های متعالی ایجادنمود ودرجهت نهادینه و نظاممندنمودن تفکر مدیریت ریسک در کشور اهتمام ورزید. بنابراین برای کنترل بهینه ریسک ها و زیانها وحتی امکان ایجاد فرصت هایی برای سازمان، ناگزیر بحث مدیریت ریسک و ضرورت تعیین متولیان خاص ، اهمیت بسزائی مییابد.