ارتقای هویت سیمای معماری شهری با رویکرد معماری زمینه گرا

مبحث هویت به معنای احساس تعلق واین همانی با محیط در نظرگرفته می شود. درمعماری معنایی ، جایگاه ویژه ای برای خاطره جمعی که ریشه در فرهنگ وهویت هر جامعه دارد، درنظر گرفته می شود از آنجا که وجود فضاهایی برای دیدار واجتماع مردم ، همبستگی اجتماعی ، حفظ فرهنگ وانتقال آن به نسل های آینده جزء لاینفک هر فضای با هویت می باشد ، ضرورت پرداختن به آنها در نظریه پردازی ها وطراحی ها امری اجتناب ناپذیر است بطور معمول امروزه درکشور ما اکثر بناهای جدید بدون ارتباط وناهماهنگ با بوم خود ایجاد شده اند لذا به نظر می رسد که نباید به سادگی پذیرای یک معماری وارداتی با سبک غربی بود وباید کوشید تا فرهنگ بومی را در روند مدرنیزاسیون که ناگزیر می نماید وارد کرد که یکی از راه حل ها ، اتخاذ رویکرد طراحی زمینه گرا وهمچنین بالا بردن سطح فرهنگی افکار عمومی جامعه است تا بتوان ارزش ها وفرهنگ غنی واصیل ایرانی را به ایشان یادآوری کرد . این تحقیق درجهت پاسخگویی به این سوال که (( چگونه میتوان با اتخاذ رویکرد معماری زمینه گرا ، گامی درجهت حفظ هویت سیمای معماری خیابانی برداشت ؟ به انجام رسیده وبه عنوان نمونه موردی به خیابان امام خمینی (ره) یزد پرداخته است .روش پژوهش حاضراز نظر هدف کاربردی وبه لحاظ روش توصیفی – تحلیلی می باشد . مطالعات موردی ، با برداشت های میدانی مبتنی برروش مشاهده ی توام با تبادل نظر انجام گرفته است .این پژوهش در نهایت به ارائه رهنمودهایی ملهم از رویکرد زمینه گرایی برای حفظ وتقویت سیمای معماری خیابانی منجر می گردد.

Keywords:

زمینه گرایی , هویت , سیما , معماری شهری , خیابان امام خمینی یزد