نقش شبکه های تحقیق و توسعه بر ارزش آفرینی اقتصادی در صنایع

تحولات دو دهه اخیر و به ویژه تحولاتی که در جهان ارتباطات رخ داده است، نوید آن می دهد که جوامع وارد مرحله ای از گسترش فرصت ها و نیز دستیابی به منابع و امکانات موجود از طریق شبکه سازی و جریان های شبکه ای شده اند. واقعیت آن است که در عرصه رقابت های تجاری، اقتصادی و فناوری دنیای امروز، قرارگیری در جریان های شبکه ای شانس تاثیرگذاری در بازار و در نتیجه ارزش آفرینی اقتصادی و کسب مزیت های رقابتی را بطور قابل توجهی افزایش خواهد داد. بطور خاص، این نوع شبکه سازی می تواند در همه حلقه های زنجیره ثمردهی فناوری که از یک ایده اولیه شروع و به تولید ثروت در بازار ختم می شود، مطرح شود و در هر حلقه به صورت خاصی تجسم یابد. بر این اساس، در سال های اخیر مدیریان و برنامه ریزان کشور ما توجه ویژه ای به مقوله شبکه سازی نموده اند و از سوی دیگر واحدهای تحقیق و توسعه نیز سعی دارند تا با تلاشی واقع بینانه و نظام یافته در جهت شناخت موضوع و آینده نگری صحیح فعالیت های تحقیق و توسعه از پیامدهای مثبت این رویکرد بهره ببرند. با توجه به این امر، در نوشتار حاضر مفهوم شبکه سازی از منظر تحقیق و توسعه و نقشی که این شبکه ها بر فعالیت های تحقیق و توسعه و ارزش آفرینی اقتصادی آنها در بخش صنعت می توانند داشته باشند مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد.

Keywords:

تحقیق و توسعه , شبکه سازی , ارزش آفرینی , صنعت