مدلی برای بهبود قابلیت های بازاریابی به کمک دارایی های نامشهود سازمانی

امروزه دانش و دارایی های نامشهود، عامل اصلی ارزش آفرینی در اقتصاد مبتنی بر دانش است و باعث موفقیت سازمان ها شده است. نظریه مزیت منابع، منابع سازمان را اهرمی برای ایجاد مزیت رقابتی می داند که در نتیجه به عملکرد بهتر ازمان منجر می شود. نظریه مزیت منابع، برای توضیح رقابت در سازمان از نگاه مبتنی بر منابع سازمان استفاده می کند. با بررسی های انجام شده روی نظریه مزیت منابع این نتیجه بدست آمد که مزیت رقابتی بر پایه دارایی های نامشهود و به طور خاص بر پایه چهار عنصر سرمایه های انسانی، ساختاری، ارتباطی و اطلاعاتی سازمان استوار است. حجم قابل توجهی از مطالعات بر نقش قابلیت های بازاریابی در دستیابی یا حفظ مزیت رقابتی تأکید کرده اند. در این پژوهش به بررسی چهار عنصر دارایی های نامشهود سازمانی (سرمایه انسانی، ارتباطی، ساختاری و اطلاعاتی) می پردازیم و در پایان مدلی برای بهبود قابلیت های بازاریابی سازمان ارائه می شود.