اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT بر میزان خودپیروی همسران مردان مبتلابه اماس شهرستان یزد

فلج چندگانه یا چندگانه که با نام اختصاری ام اس نیز شناخته میشود یک بیماری التهابی است که در آن غلافهای میلین سلولهای عصبی در مغز و ستون فقرات آسیب میبیند. زنانی که همسرشان به این بیماری مبتلا هستند بعد از یک مدت پرستاری و مراقبت به خاطر تغییر شرایطو سبک زندگیشان خسته شده و باعث میشود خودپیروی در آنها کاهش یابد. هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهدبر میزان خودپیروی همسران مردان مبتلا به اماس بود. جامعه آماری همسران مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروز عضو انجمن ام اس شهر یزد بود که از میان آنها به صورت نمونهگیری هدفمند، 03 نفر انتخاب و به صورت تصادفی 51 نفر در گروه آزمایش و 51 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی، از نوع پیشآزمون –پسآزمون با گروه کنترل بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه بهزیستی روانشناختیریف بود. دادهها با استفاده از نرمافزار spss و روش آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. مداخلات مربوط به پذیرش و تعهد درمانی در 8 جلسهی 03 دقیقهای و هفتهای 2 جلسه بهصورت گروهی برای گروه آزمایش انجام شد بعد از پایان جلسات از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان رضایت از زندگی زنان معنادار است.

Keywords:

اماس , خودپیروی , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد