بررسی تاثیر ساختار مالکیتی بر سیاستهای تقسیم سود شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

تحقیق حاضر رابطه بین ساختار مالکیتی و سیاستهای تقسیم سود شرکت در ایران را مورد بررسی قرار داده است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر ترکیب سهامداران بر بازدهی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این پژوهش ما بهدنبال پاسخ این سوال هستیم که اگر ساختار مالکیتی یا همان ترکیب سهامداری شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان متغیری مستقل در نظر گرفته شود، چه تاثیری روی سیاستهای تقسیم سود سهام این شرکتها خواهد داشت. جامعه آماری تحقیق شامل شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از ابتدای سال 1387 هجری شمسی تا پایان سال 1393 میباشد.نتایج تحقیق نشان میدهد که میزان مالکیت بزرگترین سهامدار و هم چنین میزان مالکیت 5 سهامدار بزرگتر بر روی سیاستهای تقسیم سود سهام شرکت تاثیر مثبت دارد. یعنی شرکتهایی که بیشتر مالکیت آنها در اختیار یک سهامدار است و یا این که بیشتر مالکیت در اختیار 5 سهامدار بزرگتر آن است نسبت به شرکتهایی که مالکیت آنها پراکندگی بیشتری دارد، سیاستهای تقسیم سود سهام )نسبتپرداخت سود( بیشتری دارند و تمرکز در مالکیت باعث افزایش سیاستهای تقسیم سود سهام شرکت میشود. تاثیر نهادی بودن سهامداران بر سیاستهای تقسیم سود سهام شرکت تایید گردید. یعنی هر چه مالکیت سهامداران نهادی در یک شرکت بیشتر باشد باعث میشود که سیاستهای تقسیم سود سهام آن در طی زمان افزایش یابد. از طرف دیگر با توجه به تایید فرضیه چهارم، هر چه مالکیت سهامداران حقیقی در یک شرکت بیشتر باشد باعث میشود که سیاستهای تقسیم سود سهام )نسبت پرداخت سود( آن کاهش یابد.

Keywords:

ترکیب سهامداران , ساختار مالکیت , بازده , سیاستهای تقسیم سود