بررسی کاربرد اصل لزوم در حقوق موضوعه ایران
Publish place: The International Universal Iran Laws Congress
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,489
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LAWI01_134
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1395
Abstract:
استواری در عهد و پیمان لازمه داد و ستد است. جهت و هدف غایی قراردادها، ایجاد حق و تکلیف برای طرفین قرارداد است. چنانچه این قراردادها قوه الزام آور نداشته باشند مدار زندگی افراد جامعه هر لحظه در معرض از هم پاشیدگی است. یکی از این قواعد که مربوط به قراردادها می باشد، قاعده ای است که به آن اصل لزوم گفته می شود. منظور از لزوم قرارداد، غیر قابل انحلال بودن آن در اصل «جز در موارد استثنایی فسخ و اقاله و حکم قانون» و لزوم اجرای مفاد آن در برابر جواز قرارداد است که به معنی انحلال آن به اراده یا فوت یا حجر هر یک از طرفین است. به طور کلی در حقوق موضوعه ایران و نیز فقه امامیه و سایر سیستمهای حقوقی، اصولاً هر قرارداد تشکیل یافته باید اجرا شود و هیچ یک از طرف های قرارداد نمی توانند شانه از زیر بار تعهدات ناشی از آن خالی کنند مگر در موارد استثنایی. اما از جمله ابهاماتی که در مورد کاربرد اصل لزوم وجود دارد و علی رغم اهمیت آن، کمتر روی آن بحث شده است این مسئله است که آیا کاربرد اصل لزوم به صورت مطلق پذیرفته شده است یا اینکه موانع و استثنائاتی وجود دارد که رافع این اصل می باشد. لذا در این مقاله سعی بر این است که به تبیین کاربرد اصل لزوم در حقوق موضوعه بپردازیم.
Keywords:
اصل لزوم ـ عقود ـ فسخ ـ اقاله ـ حقوق ایران
Authors
سیدنوید صفوی
کارشناس ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد، یزد.
ناصر دهقان
کارشناس ارشد حقوق عمومی، دانشگاه تهران(پردیس قم)، و قاضی دادگستری
اباالفضل سلیمیان
کارشناس ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد، یزد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :