با وقوع جنایات بسیار فجیعی در قرن 20 مثل جنگ های جهانی اول، دوم وجنایات وقوع یافته در کامبوج، رواندا، یوگسلاوی باعث شد
جامعه بین المللی به فکر تأسیس محاکم اختصاصی کیفری بین المللی برای محاکمه و مجازات عاملان این جنایات بیافتد. به طوری که ریچارد گلدستون دادستان محاکم اختصاصی کیفری بین المللی یوگسلاوی و رواندا در اواخر دهه نود اعلام نمود اگر دیوان کیفری بین المللی به زودی تاسیس نشود قرن بیست و یکم فجیع تر از قرن بیستم خواهد بود. لذا تلاش جامعه بین الملل باعث شد دیوان کیفری بین المللی در یک مقدمه، 13فصل و 128 ماده در 17 ژوئیه 1998 در کنفرانس دیپلماتیک تام الااختیار ملل متحد در روم به امضائ رسید و در اول ژوئیه 2002 قوت اجرای یافت. اساسنامه دیوان کیفری بین المللی به منزله دستاوردی با ارزش برای
جامعه بین المللی امروز محسوب می شود که از آبیاری خون میلیون ها انسان بی گناه ریشه دوانیده است و جهت تنومندی ریشه آن نیازمند تحولات اساسی در
جامعه بین المللی در آینده می باشد. در این مقاله سعی شده است به موضوعاتی مثل: صلاحیت های دیوان، صلاحیت موضوعی، صلاحیت زمانی، مبانی صلاحیت، اصول مختلف اعمال صلاحیت کیفری، حالت های مختلف طرح دعوی (ارجاع وضعیت)، قابلیت پذیرش، صلاحیت تکمیلی، رابطه شورای امنیت با دیوان کیفری و ترسیم فردای دیوان کیفری بین المللی در آینده نزدیک پرداخته شده است.