بررسی تصمیمات ساختار سرمایه با در نظر گرفتن عامل صنعت در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه با توجه به بالا بودن ساختار سرمایه( نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام) در بسیاری از شرکت ها در سرتاسر جهان انتظار می رود که شرکت هایی که نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام آنها بالاست(دارای اهرم و ریسک مالی هستند). ساختار سرمایه به میزان و چگونگی ترکیب منابع مختلف مالی یک شرکت که در سمت چپ ترازنامه منعکس می شود نسبت داده می شود(بدهی و حقوق صاحبان سهام). هدف اصلی از تصمیمات ساختار سرمایه ایجاد ترکیبی مناسب از منابع وجوه بلندمدت، به منظور حداقل سازی هزینه سرمایه شرکت از طریق حداکثر کردن ارزش شرکت می باشد. این ترکیب، ساختار سرمایه بهینه نامیده می شود.. عامل صنعت خود به تنهایی می تواند بر روی نحوه ی چگونگی ایجاد ترکیب ساختار سرمایه به ویژه در صنایعی که مالکیت اصلی آن با دولت و نهادهای وابسته آن می باشد اثر گذار باشد و به صورت جدا از سایر عوامل موثر بر موضوع بیان شده، مورد بررسی و پژوهش قرار بگیرد. جامعه آماری تحقیق شامل پنج صنعت فلزات اساسی، سیمان آهک گچ، شیمیایی، خودرو و قطعات و دارویی که در برگیرنده 95 شرکت برای دوره زمانی 10ساله (1393-1384) که تمامی آنها در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شده اند. نتایج بدست آمده از آزمون فرضیات بیان گر آن است که بین نوع صنعت، دارایی های ثابت مشهود و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار سهام عادی با تغییرات ساختار سرمایه رابطه مثبت و معنی دار، بین سود آوری و تغییرات ساختار سرمایه رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد ولی بین اندازه شرکت با تغییرات ساختارسرمایه شرکت رابطه مثبت و معنی داری وجود ندارد،که تاییدکننده فرضیات تحقیق به جز فرض رابطه مثبت و معنی دار بین اندازه شرکت با تغییرات ساختار سرمایه می باشد.

Keywords:

ساختار سرمایه , هزینه سرمایه , اهرم شرکت , ارزش شرکت