ارائه چارچوبی به منظور اولویت بندی استفاده و انتقال فناوری انرژی های تجدیدپذیر در ایران بر مبنای مدل پیشنهادی انتقال فناوری و روش های تصمیم گیری چندمعیاره

بخش انرژی بزرگ ترین سهم انتشار گازهای گلخانه ای در جو ایران را دارد. درعین حال پتانسیل شایان توجهی در ایران برای بهره برداری از منابع انرژی تجدیدپذیر (به عنوان جایگزینی برای منابع تجدیدناپذیر و آلاینده محیط زیست سوخت-های فسیلی) وجود دارد. به دلیل پیشرفته بودن فناوری های مرتبط با انواع انرژی تجدیدپذیر و زیرساخت های ناکافی برای توسعه درون زای این فناوری ها در کشور، انتقال فناوری از کشورهای پیشرو در این عرصه به کشور، راهکاری مفید و اجتناب ناپذیر برای توسعه بهره برداری از این منابع انرژی پایدار می باشد. این مقاله ضمن ارائه مدلی جدید و جامع در زمینه انتقال فناوری های پیشرفته نظیر فناوری های تجدیدپذیر، چارچوبی جهت اولویت بندی فناوری های مدرن تجدیدپذیر متناسب با شرایط ایران ارائه می دهد. در این چارچوب، بهترین فناوری ها و روش های متناسب انتقال آن برمبنای مرور جامع ادبیات، مدل پیشنهادی و تحلیل نظرات متخصصان این حوزه (با استفاده از روش تکنیک تحلیل سلسله مراتبی AHP)، ارزیابی و مشخص گردیده است. این چارچوب می تواند به عنوان راهنمای مدیران، سیاست گذاران، صنعتگران و پژوهشگران عرصه انتقال و اکتساب فناوری های تجدیدپذیر مورد استفاده باشد.

Keywords:

انتقال فناوری , فناوری های انرژی تجدیدپذیر , تکنیک تحلیل سلسله مراتبی , تحلیل SWOT , روش های انتقال فناوری