تأثیر متقابل آسکوربات و جیبرلین بر مکانیسم تحمل به تنش خشکی در گیاه دارویی بادرشبو Dracocephalum moldavica L

تنش خشکی باعث تحریک تولید گونه های اکسیژن فعال در کلروپلاست های گیاهان می شود که این گونه های اکسیژن فعال سبب پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی و تخریب غشای سلولی می شوند. گیاه بادرشبو(Dracocephalum moldavica L.) یکی از گیاهان دارویی معطر است که در طب به عنوان التیام دهنده زخم و جراحت استفاده می شود. در این پژوهش آسکوربات و جیبرلین با هدف کنترل استرساکسیداتیو در تحمل به کمبود آب، بکار گرفته شد و تغییرات میزان آنزیم های آنتی اکسیدان و ترکیبات فنول کل، فلاونوئید و آنتوسیانین بر روی گیاه بررسی شد. بدین منظور آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب کاملاًتصادفی در 4 تکرار اجرا گردید، که در آن عامل آبیاری در سه سطح شامل: FC )بدون تنش(، 2/3FC )تنش ملایم( و 1/3FC )تنش شدید( و آسکوربیک اسید در دو سطح ) mM 01 و 1( و جیبرلیک اسید در دو سطح ( mM 01 و 1( در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش شدت تنش میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز، مقدار فلاونوئید، آنتوسیانین و ترکیبات فنلی افزایش یافت. جیبرلیک اسید و آسکوربات میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان را به طور معنی دار افزایش داد، اما در محتوای فنول، فلاونوئیدها و آنتوسیانین کاهش مشاهده شد. بنابر نتایج بدست آمده در این پژوهش، آسکوربات و جیبرلیک اسید خارجی توانست با مکانیسم آنزیمی توانایی گیاه بادرشبو را در پاسخ به تنش خشکی افزایش داده و سبب افزایش میزان مقاومت در گیاه شود

Keywords:

اسید آسکوربیک , بادرشبو , تنش خشکی , ترکیبات آنتی اکسیدان , جیبرلیک اسید