تهیه و بررسی زیست سازگاری داربست نانوکامپوزیتی پلی کاپرولاکتون/ 01 %هیدروکسی آپاتیت به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان

مهندسی بافت استخوان ترکیبی از سلول و داربست سه بعدی جهت ترمیم بافت آسیب دیده یا از بین رفته است. در این راستا، نانو داربست کامپوزیت PCL/10%HA با روش الکتروریسی تهیه شد. داربست تهیه شده، از لحاظ خصوصیاتسطحی، درصد تخلخل، اندازهی منافذ، نحوه ی توزیع منافذ و ترکیب تشکیل دهنده ی داربست و زیست سازگاری مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات میکروسکوپ الکترونی نگاره نشان دهنده ی خصوصیات سطحی مناسب داربست ها بود. بررسی زیست سازگاری داربست بوسیله آزمون MTT نشان داد که داربست نانوکامپوزیت سطوح بهتری را برای اتصال و رشد سلول ها فراهم می آورند. سلولهای بنیادی مزانشیمی، از بند ناف جنین انسان استخراج و بر روی داربست کشت داده شدند، و از لحاظ موفولوژیکی و نحوه ی اتصال سلول بر روی داربست، بوسیله تصاویر میکروسکوپ الکترونیمورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که داربست نانوکامپوزیت می تواند انتخاب بسیار مناسبی برای مهندسی بافت باشد

Keywords:

نانوداربست , پلی کاپرو لاکتون ) PCL ( , هیدروکسی آپاتیت) HA ( , بند ناف , تمایز سلولی