مفهوم پایداری در دهه 70 میلادی، نتیجه آگاهی بشر نسبت به مسائل محیط زیست و مشکلات فرهنگی - اجتماعی و اقتصادی می باشد.یکی از مهمترین اهداف توسعه پایدار، حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به آن است و تجلی
توسعه پایدار در حوزه محیط ساخته شده، معماریپایدار نامیده می شود. عناوین سبز و پایدار در واقع صفاتی هستند که به روابط بین انسان، طبیعت، مصنوعات و تاثیرات آن هابر یک دیگرتوجه دارد و کمترین تاثیر منفی را روی محیط ساخته شده و طبیعت اطراف خود دارد . طراحی دقیق معماری، انتخاب مصالح مناسب،استفاده حداکثر از عوامل و منابع طبیعی و سیستم های پیشرفته الکترونیکی برای تنظیم شرایط محیطی از ویژگی های چنین ساختمانهایی است که برای دستیابی به اهداف
معماری پایدار می بایست از آنها بهره برد. آنچه که در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است،رویکرد
معماری پایدار نسبت به مسائل محیطی است.این نوشتار با هدف شناسایی به ابعاد و اهداف
معماری پایدار می پردازد. روش تحقیق این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است ورویکردی توصیفی دارد.