ویژگی های مختلف آب و کاربرد آن در معماری ایرانی

نقش آب در شکل گیری نخستین زیستگاه های انسانی پاسخی است به یک نیاز زیستی. اما وقتی فراتر از یک نیازخانهسازی و بنای مجموعه های مسکونی بار فرهنگی می گیرد، معماری پدید می آید و آب در زندگی انسان جایگاه هنری پیدامی کند و از خلاقیت هنرمندان و معماران مایه می گیرد. درک مفهوم آب در معماری همان درک معماری آب است. درکقوانین فیزیکی رفتار آب، احساسات ما در مقابل کنش و واکنش آب و مهمتر از همه نقش و تمثیل و ارتباط آن با زندگیانسان ها است. آب استعاره ای متناقض است و به همراه خاک، آتش و هوا، عناصر چهارگانه تشکیل دهنده جهان هستی بهشمار می روند. آب یکی از عناصر طبیعی به شمار می رود که ماهیتی تغییر ناپذیر دارد. هرجاکه ظاهر می شود، کاربرد آنباید منعکس کننده برداشت طراحان و سازندگان از طبیعت باشد. مقاله ی حاضر از نوع تحلیلی، تفسیری بوده، جمع آوریآن به صورت اسنادی می باشد هدف از ارائه این مقاله بازشناساندن ویژگی های مختلف آب و کاربرد آن در معماریمی باشد. در این پژوهش با توجیه دلایل حضور آب در معماری به سوالات زیر پاسخ داده می شود.آیا حضور آب در حاشیه معماری قرار دارد و یا عنصری در متن است؟توجه به آب در معماری تنها به دلیل نقش آن در حیات موجودات است و یا نقشی ورای آن دارد؟

Keywords:

آب , فرم , طراحی , مرکزیت , پیوند دهنده , جداکننده , آب جاری , منظرین