تکامل رویکرد پیشگیری از جرم مبتنی بر طراحی مرکز فرهنگی در گذر سنگ سیاه شیراز

امنیت و به طور اخص امنیت اجتماعی، ارتباط مستقیمی با فضا و ساخت و ساز شهری دارد. یک فضای شهری مناسب تا حد زیادی تامین کننده ی امنیت و فضای نامناسب زمینه ساز انواع آسیب ها و معضلات اجتماعی است. فضاهای نامناسب شهری ، فضاهای بی دفاع ، محلات ناامن همه و همه از عوامل تهدید کننده ی امنیت شهری و اجتماعی هستند. امنیت پایدار شهری با توجه به پیچیدگی محیط شهری تلفیقی از سه بعد امنیت می باشد . همچنین در بین رویکردهای مختلف پیشگیری از جرایم شهری ، برنامه ریزی و طراحی محیطی ( شهرسازی ) تاثیر چشم گیری داشته و همکاری و هماهنگی با سایر نهادهای تامین کننده محیط شهری میتواند زمینه های تامین امنیت پایدار شهری را به دنبال داشته باشد .نتایج گسترش مطالعات در زمینه ی معماری و شهرسازی نظیر کنفرانس لندن ،تجربه تورنتو و تجربه مدیریت مرکز شهر برای ایجاد امنیت در لندن ، نشان داده است که راه غلبه بر جو ترس مردم و استفاده بیشتر آنان از محیط های عمومی شهری ، بهبود الگوهای طراحی ، برنامه ریزی و مدیریت فضاهای عمومی است . به نحوی که این فضاها به خوبی درک شده و قابل دید و دسترس باشند و در عین حال توسط بخش بزرگی از جمعیت جامعه بدون داشتن ترس و واهمه به خوبی استفاده شوند. اینگونه طراحی سبب تقویت دو نوع از رفتارهای اجتماعی قلمروگرایی و نظارت طبیعی می شود . حس قلمروگرایی تبدیل به مسئولیتی برای ساکنان در جهت تبدیل محله به فضایی امن می شود . افزایش حس امنیت ساکنان در محل زندگی یا کار آنان به تشویق مردم به کنترل و نظارت بر محله خود منجر شده و نهایتا حس مالکیت و حس تعلق ساکنین را افزایش خواهد داد . احساس مالکیت و حس تعلق ساکنین سبب افزایش آرامش و آسایش نسبی که ناشی از امنیت پایدار شهری است را به دنبال خواهد داشت . دیدیم که در محله ی سنگ سیاه عوامل زیادی وجود دارد که زمینه ی ارتکاب به جرم را فراهم کند: بیکاری، فقر، سطح پایین آموزش، بی سوادی و...که البته همه ی اینها به نوعی با شرایط نامطلوب اقتصادی ارتباط دارند.شاید بتوان عدمفرهنگ اجتماعی را مهمترین عامل شمرد اما مسئله دیگری که به نظر نگارنده در محله مشاهده می شود و بسیار مهم است تنوع فرهنگی افراد در منطقه است که خود می تواند عامل مهمی در تبیین جرایم افراد محله باشد.

Keywords:

پیشگیری از جرم , مرکز فرهنگی , محله سنگ سیاه , شیراز