کندوکاوی در مفهوم فضاهای جنسیتی و ایده های مربوط به آن درک طبیعت جنسیتی فضاهای عمومی و خصوصی در شهرهای معاصر

فضای جنسیتی ایده اساسی در ذهن متخصصان فمینیستی در مطالعات شهری، جغرافیا و برنامهریزی است. فضای جنسیتی بطور کامل اتفاق نمی افتد اما توسط نهادهای اجتماعی و فرهنگی مسلط شکل می پذیرد که عامل تقویت نقش های سنتی جنسیتی می باشد. برای سال های متمادی، جنسیت به مثابه موضوعی بود که از جانب مجامع دانشگاهی و سیاست گذاران حکومتی نادیده گرفته می شد. در اواخر دهه 1970 میلادی و اوایل 1980 ، فمینیست های جغرافی دان و برنامه ریز شروع به نقد وضعیت زنان در شهرها کردند و بر راه های متنوع تجربه فضاهای شهری توسط مردان و زنان متمرکز گشتند. بطورخاص، متخصصان انتظارات فضایی زنان و توان ایشان برای حرکت در فضاهای شهری را تحلیل کردند تا در فضاهایی که غلبه استفاده با مردان است سیستم های سیاسی و اجتماعی لازم را برای مشارکت زنان هموار سازند. این پژوهش دارای ماهیتی « تبیینی » است و از سوی دیگر با توجه به کلیت موضوع، رویکرد حاکم بر این پژوهش « کاربردی » می باشد. در این مقاله طبیعت جنسیتی فضاهای عمومی و خصوصی و شیوه درک آنها به طور کامل تبیین گشته است.

Keywords:

فضا , جنسیت , فمینیست , زنان , انتقادی