امکان سنجی، طراحی راهکاری جهت جداسازی )بازفرآوری( عناصر سنگین ازسوخت هسته ای مصرف شده با بهره گیری از باکتری ها

هدف از این مقاله بیان و ارائه راهکاری نوآورانه است که ما را قادر می سازد با بهره گیری از میکروارگانیسمهابه بازفرآوری عناصر اورانیم و پلوتونیم از سوخت هستهای مصرف شده نیروگاههای هستهای بپردازیم . تا به اکنونغالب تحقیقات صورت گرفته در زمینه زی پاکسازی محیطهای آلوده هستهای با استفاده از باکتریها بوده است اما در این تحقیق با طراحی یک پروسه پیوسته این قابلیت فراهم میگردد که با استفاده از باکتریهای تیوباسیلوسفروکسیدانس، Pseudomonas MGF-48 ، Deincocus Radiodurant و Micro Bacterium Flavescens JG-9 بتوان به جداسازی عناصر اورانیوم و پلوتونیوم از پسماند سوخت نیروگاههای هستهای پرداخت. نظر به اینکه سوختهای هستهای مصرف شده از رادیواکتیویته بالایی برخوردار بوده و برای انجام فرایندهای مرسوم بازفرآوری میبایست به مدت طولانی سوخت را در شرایط استراحت قرار داد، لذا بهره گیری از این روش نوآورانه و استفاده از باکتریهای مقاوم در برابر تشعشعی همچون Deincocus Radiodurant میتواند در زمان و هزینه کمتر ما را به این مهم نایل سازد . در انتها لازم به ذکر است که در این تحقیق بمنظور رعایت برخی محدودیات و قوانین در منع انجام آزمایشات بازفراوری، صرفا از دید مهندسی هستهای به طراحی نوآورانه و پارامتریک پروسه ای زیستی پرداخته شده که بتوان با یاری جستن از آن فرایند بازفرآوری را با راندمان بالا انجام داد.

Keywords:

میکروارگانیسم , بازفراوری عناصر سنگین , باکتری