انتخاب نوع طراحی سیستم ترکیبی پیل سوختی اکسید جامد و توربین گازی برای نیرو گاه ها

امروزه با توجه به نگرانی جهانی به افزایش دمای زمین و داشتن محیط زیست عاری از آلودگی حاصل از سوخت های فسیلی ، نگاهی خاص به استفاده از فن آوری های جدید شده است . پیل سوختی اکسید جامد (SOFC) آن تکنیکی است که با انجام واکنشهای شیمیایی ، انرژی سوخت گازی را در سازگاری با محیط زیست به صورت موثر به انرژی الکتریکی و حرارتی تبدیل می کند. ازاینرو برای جایگزینی نیرو گاه های متداول توربین گازی GT ،سیستم ترکیبی تولید توان پیل سوختی اکسید جامد با توربین گازی به کار میرود. تاکنون بر اساس نرم افزارهای شبیه سازی مانند MATLAB HYSYS,، ASPEN Plus تحلیلهای ترمودینامیکی زیادی انجام گرفته که نشان می دهند شکلهای هیبریدی پیشنهادی بر اساس پارامترهای تاثیر گذار مانند چگالی جریان و دبی سوخت ورودی ، فشار کاری ، نسبت تراکم و دمای داخلی توربین ، چه مقدار بر عملکرد سیستم ترکیبی از جمله توان تولیدی و بازدهی سیستم تاثیر گذار بوده و در نهایت سبب افزایش راندمان سیستم هیبرید پیشنهادی می شود .اما کارفرما نیاز دارد که دقیقا بداند کدام طرح را برای چه توان تولیدی نیاز دارد تا روی آن طرح سرمایه گذاری مطمئن و قابل دفاعی برای مدیران ارشد خود داشته باشد.در این مقاله با بررسی چندین مدل ارائه شده برای سیستمهای هیبریدی ، انتخاب مناسب ارائه می گردد .

Keywords:

پیل سوختی اکسید جامد (SOFC) , نیروگاه Fuel Cell , , تحلیل ترمودینامیکی , توربین گازی , میکروتوربین گاز(MGT) , سیکل توربین گاز با تزریق بخار GT-STIG