سنجش میزان تمایل مشارکت ساکنین بافت های فرسوده در بازآفرینی شهری و ارائه راهبردهای توسعه بافت های فرسوده با تاکید برتوسعه میان افزا نمونه موردی منطقه 21 شهر تهران، محله سنگلج

بهرهگیری از روشهای مشارکتی در برنامهریزی محله ای به ارتقا کیفیت محلات و اتخاذ تصمیمات مناسبتر میانجامد. نگارندگان این مقاله باور دارند، روش بهینه ارزشیابی کیفیت مکان بر اساس ترکیبی از نظرات کارشناسان و مردم است. این نظرات، درمجموعضعفهای یکدیگر را جبران نموده و تحلیلی دقیقتر از کیفیتهای مکان بدست خواهند داد که میتواند بهعنوان مبنایی برای انجام فرایند تصمیم سازی مورد استفاده قرار گیرند این پژوهش مبتنی بر باززنده سازی فضای شهری و با تاکید بر راهبردهای توسعه میان افزا در پی ازائه راهبردهای مناسب برای محله سنگلج صورت گرفته است. لذا از طریق بررسی نظرات مردم در کنار نظرات کارشناسی،مؤلفهها و شاخصهای تأثیرگذار بر باززنده سازی محله سنگلج از نگاه مردم تبیین شده است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقهای کاربردی میباشد. جمعآوری داده و اطلاعات از طریق مصاحبه ، تهیه پرسشنامه از بهرهوران ، ذینفعان و صاحبنظران و همچنین مطالعات کتابخانه ای و اسنادی صورت میگیرد. جامعه آماری این پژوهش را ساکنان محله تشکیل میدهند. شاخص های مورد بررسی شامل دو دسته عوامل مشارکت و سرمایه اجتماعی است. در نهایت نتیجه می شود میان سرمایه اجتماعی و تمایل ساکنین به مشارکت در فرایند توسعه محله رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد

Keywords:

برنامه ریزی , تحلیل سیستمی , تحلیل اثرات متقاطع , سناریو , سنگلج