در سال های اخیر
بوم شناسی منظر پیشرفت چشمگیری داشته است و یکی از علوم بسیار مهمی است که در
مدیریت انواع بوم سازگان ها مورد استفاده قرار می گیرد. منظر یا لندسکیپ منطقه ای ناهمگون از بوم سازگان هایی است که با هم در تعامل بوده و در سرتاسر منظر این برهم کنش ها با ابعاد، شکل ها و روابط مکانی تکرار می گردد. مناظر مختلف دارای شکل های متفاوتی از نظر پوشش گیاهی، ساختار زمین و کاربری اراضی بوده و یکی از روش های مهم در
مدیریت صحیح این بوم سازگانها توجه ویژه به این تعامل موجود بین آنها در مقیاس سرزمین یا منظر است. امروزه مفاهیم این علم تا حدی تغییر نموده و حتی در برخی موارد کنفرانس هایی در راستای تعیین اولویت های پژوهشی در باره آن برگزار می گردد. بنابراین شناخت صحیح آن به مدیریتی کارآمد و
برنامه ریزی صحیح سیستم های زیست محیطی منجر خواهد شد. اصول و
اجزاء بوم شناسی منظر ، اولویت های مهم پژوهش در این علم، مفاهیم مدیریتی و کاربرد این علم در
مدیریت آشفتگی های زیست محیطی از موارد قابل تاملی است که باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین در جهت
مدیریت صحیح بوم سازگانها و توجه به مقیاس زمان و مکان لازم است دید کل گرایی داشته و در به کارگیری ابزارهای مختلف
برنامه ریزی مثل EIA و SEA بین مفاهیم
بوم شناسی منظر و
برنامه ریزی فیزیکی وحدت ایجاد گردد. به این صورت فرایند SEA در
مدیریت بلندمدت بوم سازگانها بسیار موثر خواهد بود.