امروزه اهمیت کار آفرینی به گونه ای است که در بیشتر کشورهای توسعه یافته، سازمان ها در حال انتقال از بوروکراسی اداری به کار آفرینی می باشند.
کارآفرینی سازمانی برای رشد، بقا، سودآوری و نوسازی اداری سازمانها از اهمیت بالایی برخوردار است. در حقیقت می توان گفت کارآفرینی موتور محرکه توسعه اقتصادی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است و قابلیتی است که می تواند نظام های امروزی را از موقعیت های خطرناک نجات بخشیده و دوام و بقای آنان را تضمین نماید.
امروزه جوامع و سازمانهایی از موفقیت و پیشرفت برخوردارند که بین منابع کمیاب و قابلیت های مدیریتی و کارآفرینی منابع انسانی خود رابطه معنی داری برقرار سازند. به عبارتی دیگر جامعه و سازمانی می تواند در مسیر توسعه، حرکت رو به جلو و با شتابی داشته باشد که با ایجاد بسترهای لازم، منابع انسانی خود را به دانش و مهارت کارآفرینی مولد تجهیز کند تا آنها با استفاده از این توانمندی ارزشمند، سایر منابع جامعه و سازمان را به سوی ایجاد ارزش و حصول رشد و توسعه، مدیریت و هدایت کنند.