تاثیر سطوح مختلف انرژی بر عملکرد، اجزای لاشه و برخی فراسنجه های خونی در جوجه های گوشتی نر سویه آرین در شرایط القای آسیت

در این آزمایش با استفاده از طرح بلوک های کاملاً تصادفی تاثیر سه سطح انرژی در چهارتکرار شامل : 1- سطح انرژی جیره مطابق کاتالوگ سویه آرین 2- کاهش سطح انرژی جیره به میزان 100 کیلوکالری در دوره آغازین و 150 کیلوکالری در دوره رشد و پایانی نسبت به کاتالوگ سویه آرین 3- کاهش سطح انرژی جیره به میزان 200 کیلوکالری در دوره آغازین و 300 کیلوکالری در دوره رشد و پایانی نسبت به کاتالوگ سویه آرین بر عملکرد و پیشگیری از عارضه آسیت 60 قطعه جوجه گوشتی در طول شش هفته بررسی شد. در طول آزمایش وزن بدن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و درصد تلفات تعیین شد. در 35 روزگی هماتوکریت و فراسنجه های خونی اندازه گیری شد. در پایان آزمایش ویژگی های لاشه و نسبت بطن راست به کل بطن تعیین و مقایسه شد. کاهش سطح انرژی جیره افزایش وزن بدن و مصرف خوراک را افزایش داد (P<0/05). تیمار دو ( 3050، 2950، 2900) بیشترین نسبت بطن راست به کل بطن را داشت ( P<0/05). کاهش انرژی جیره مقادیر هموگلوبین، و هماتوکریت را کاهش داد (P<0/05) و سطح کورتیکواسترون افزایش یافت (P<0/05). هورمون T3 تحت تاثیر کاهش انرژی جیره قرار نگرفت ولی T4 با کاهش سطح انرژی جیره افزایش یافت (P<0/05) و همچنین نسبت T3 به T4 با کاهش سطح انرژی جیره کاهش یافت (P<0/05). با توجه به نتایج کاهش سطح انرژی جیره به صورت 100 کیلوکالری در دوره آغازین و 150 کیلوکالری در دوره رشد و پایانی کمتر از کاتالوگ سویه آرین از لحاظ عملکرد و تلفات و شاخص های مرتبط به آسیت بهتر ازدو گروه دیگر بود.

Keywords:

انرژی جیره , آسیت , عملکرد , جوجه های گوشتی