بررسی خوردگی آرماتور در بتن مسلح حاوی الیاف پلی پروپیلن و فولادی

خوردگی آرماتورها یکی از مهمترین عوامل خرابی زود هنگام سازه های بتنی در سراسر جهان و مهمترین عامل در محیط های گرم دریایی مانند خلیج فارس و دریای عمان است. و یکی از تهدید های عمده داوم این نوع سازه ها یون کلراید است. لذا در این پژوهش به بررسی آزمایشگاهی خوردگی آرماتور بر نمونه های بتنی با الیاف پلی پروپیلن و فولادی پرداخته شده است. دوسری نمونه بتنی تهیه گردید، که در سری اول نمونه ها با انجام آزمایش نیم پیل احتمال شروع خوردگی آرماتور ها در بتن مورد بررسی قرار گرفت. که خوردگی به احتمال 90% رخ داده و از 7 به 28 روزه میزان پتانسیل افزایش یافته است. سپس با اعمال خوردگی تسریع شده به هر دو سری از نمونه ها، خوردگی آرماتور در بتن مورد بررسی قرار می گیرد. و همچنین در سری دوم نمونه ها با انجام آزمایش کشیدگی آرماتور مقاومت پیوستگی آرماتور با بتن مورد بررسی قرار گرفته که نتایج نشان می دهد بیشترین مقدار مقاومت پیوستگی مربوط به بتن با الیاف پلی پروپیلن می باشد.

Keywords:

دوام , خوردگی آرماتور , بتن الیافی , یون کلراید , خلیج فارس