تاثیر شش هفته تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد حرکتی دختران ۲۲ ۱۵ سال کم توان ذهنی آموزش پذیر abstract
در کودکان عقب مانده ذهنی، اختلال در عملکردهای پیچیده بیشتر از عملکردهای ساده است که میتواند با اختلال عملکردهای قشری، اختلال سیستمی بغرنج حرکات، صدمه تحلیلگرهای حرکتی و نیز سایر تحلیلگرها از جمله سیستم های گفتاری مرتبط باشد. (۱). تقویت عضلات ناحیه ثبات مرکزی در انجام حرکات با شتاب بهینه، کم کردن شتاب و ثبات و پایداری تمام حرکات که به صورت زنجیره ای در خلال تمرینات پایه ای انجام می شود، موثر است. (۲). مطالعات نشان میدهند که رشد جسامی و ساطح آمادگی جسمانی کودکان و جوانان عقب مانده ذهنی، ضعیف است. هر چه عقب ماندگی عمیق تر باشد، عملکرد فیزیکی پائین تر است (۳). ازین رو تحقیق حاضر در پی پاسخگویی به این پرسش است که آیا ، شش هفته
تمرین ثبات مرکزی بر
عملکرد حرکتی دختران ۲۲- ۱۵ سال
کم توان ذهنی آموزش پذیر تاثیر دارد؟ روش شناسی تحقیق جامعه آماری تحقیق حاضر را دختران
کم توان ذهنی آموزش پذیر IQ=۵۰-۷۰ تشکیل می دادند و تعداد ۱۰ نفر از این افراد که دارای معیارهای ورود به تحقیق را داشتند انتخاب شدند و دو نفر در روند تحقیق حذف شدند. تمامی والدین نمونه ها رضایت نامه لازم )کتبی( برای انجام این پژوهش را امضاء کردند. بعد از ارائه توضیح به آزمودنی هاا در مورد هادف تحقیاق، اساتقامت عضلا نی توسط دراز و نشست، انعطاف پذیری توسط نشستن و رسیدن، استحکام و هماهنگی عضلات توسط تست بلند شدن از روی صندلی بر مبنای زمان، ارزیابی تعادل پویا توسط تست زمان برخاستن و رفتن، تحرک پذیری عملکردی توسط تست پیاده روی ۱۵.۲۴ متر تعادل ایستا توسط تست شارپند رومبرگ و تعادل پویا توسط تست راه رفتن پاشنه به پنجه اندازه گیری شد. پاس از انجاام شش هفته برنامه تمرین به مدت ۳۰-۴۰ دقیقه شامل۵-۱۰ دقیقه گرم کردن. ۲۰-۲۵ دقیقه تمرین، ۱۰-۵ دقیقه سرد کردن، مجددا آزمون های پس آزمون در شرایط پیش آزمون انجام شد. از آزمون تی زوجی برای
عملکرد حرکتی آزمودنی ها استفاده شد. سطح آلفا برای معناداری ۰.۰۵ در نظر گرفته شد. همانگونه که در جدول مشخص است با توجه به نتایج مشاهده شده است که تمرینات ثبات مرکزی موجب تغییرات معنادار
عملکرد حرکتی در آزمون دراز و نشست، آزمون نشستن و برخاستن از صندلی، آزمون پیادهروی ۱۵.۲۴ متر و آزمون شارپندرومبرگ با چشم بسته گردید p<0.05. بحث و نتیجه گیری: احتمالا تمرینات ثبات مرکزی موجب فعال کردن عضلات ناحیه مرکزی بدن، بهبود فعالیت عضلات کمری و شکمی و کنترل حرکت مهره ها و کاهش احتمال وقوع آسیب های اندام تحتانی شد. پیشنهاد می شود با توجه به موثر بودن تمرینات ثبات مرکزی بر
عملکرد حرکتی افراد
کم توان ذهنی از این تمرینات برای بهتر شدن هرچه بیشتر این افراد در کنترل پاسچر استفاده گردد.