سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

مقایسه کارایی نانوتیوب های کربنی تک جداره و چندجداره در حذف رنگ اسیدی زرد 17 از محلول های آبی

Publish Year: 1393
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 794

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_ZANKO-15-44_002

Index date: 18 September 2016

مقایسه کارایی نانوتیوب های کربنی تک جداره و چندجداره در حذف رنگ اسیدی زرد 17 از محلول های آبی abstract

زمینه و هدف: رنگ ها، مواد آلی با ساختاری پیچیده و غیرقابل تجزیه بیولوژیک بوده که در پساب صنایع مختلف، از جمله صنایع نساجی وجود دارند و عمده ترین آلاینده های محیط زیست بشمار می آیند. لذا هدف از این مطالعه، بررسی امکان سنجی استفاده از نانوتیوب های کربنی تک جداره و چند جداره بعنوان جاذب و مقایسه آنها برای حذف رنگزای اسیدی زرد 17، از محلول های آبی می باشد. روش بررسی: این مطالعه بصورت تجربی در مقیاس آزماشگاهی انجام شد و تأثیر متغیرهای مختلف رنگ نظیر pH، غلظت اولیه رنگزا، غلظت جاذب (نانو تیوب های کربنی تک جداره و چند جداره) بر فرایند حذف رنگزای اسیدی زرد 17، مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت میزان تطابق داده ها با ایزوترم های فروندلیخ و لانگمویر تعین گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش غلظت رنگزا و pH، کارایی حذف رنگزا کاهش می یابد. همچنین داده ها نشان دادند که کارایی حذف، با افزایش غلظت جاذب، افزایش می یابد. نتایج مطالعات ایزوترم نشان داد که، جذب رنگزای اسیدی زرد 17 بر روی نانوتیوب های کربنی چندجداره و نانوتیوب کربنی تک جداره، بترتیب از ایزوترم لانگمویر و فروندلیخ پیروی می کنند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، نتیجه گیری می شود که کارایی حذف نانوتیوب اهی کربنی تک جداره در مقایسه با چندجداره بالاتر می باشد، بنابراین می توان آن را بعنوان یک جاذب مؤثر و کارا، در حذف رنگزاها از پساب های نساجی بکاربرد.

مقایسه کارایی نانوتیوب های کربنی تک جداره و چندجداره در حذف رنگ اسیدی زرد 17 از محلول های آبی Keywords:

نانو تیوب های کربنی تک جداره , نانو تیوب های کربنی چند جداره , حذف رنگزا , رنگزای اسیدی زرد 17

مقایسه کارایی نانوتیوب های کربنی تک جداره و چندجداره در حذف رنگ اسیدی زرد 17 از محلول های آبی authors

برهان منصوری

دانشجوی دکترای سم شناسی، مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج

سیده پروین موسوی

کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

کمال صالحی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران

فردین غریبی

کارشناس ارشد مدیریت بهداشت و درمان، معاونت پژوهشی و فناوری دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج