مقایسه کارایی نانوتیوب های کربنی تک جداره و چندجداره در حذف رنگ اسیدی زرد 17 از محلول های آبی

زمینه و هدف: رنگ ها، مواد آلی با ساختاری پیچیده و غیرقابل تجزیه بیولوژیک بوده که در پساب صنایع مختلف، از جمله صنایع نساجی وجود دارند و عمده ترین آلاینده های محیط زیست بشمار می آیند. لذا هدف از این مطالعه، بررسی امکان سنجی استفاده از نانوتیوب های کربنی تک جداره و چند جداره بعنوان جاذب و مقایسه آنها برای حذف رنگزای اسیدی زرد 17، از محلول های آبی می باشد. روش بررسی: این مطالعه بصورت تجربی در مقیاس آزماشگاهی انجام شد و تأثیر متغیرهای مختلف رنگ نظیر pH، غلظت اولیه رنگزا، غلظت جاذب (نانو تیوب های کربنی تک جداره و چند جداره) بر فرایند حذف رنگزای اسیدی زرد 17، مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت میزان تطابق داده ها با ایزوترم های فروندلیخ و لانگمویر تعین گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش غلظت رنگزا و pH، کارایی حذف رنگزا کاهش می یابد. همچنین داده ها نشان دادند که کارایی حذف، با افزایش غلظت جاذب، افزایش می یابد. نتایج مطالعات ایزوترم نشان داد که، جذب رنگزای اسیدی زرد 17 بر روی نانوتیوب های کربنی چندجداره و نانوتیوب کربنی تک جداره، بترتیب از ایزوترم لانگمویر و فروندلیخ پیروی می کنند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، نتیجه گیری می شود که کارایی حذف نانوتیوب اهی کربنی تک جداره در مقایسه با چندجداره بالاتر می باشد، بنابراین می توان آن را بعنوان یک جاذب مؤثر و کارا، در حذف رنگزاها از پساب های نساجی بکاربرد.

Keywords:

نانو تیوب های کربنی تک جداره , نانو تیوب های کربنی چند جداره , حذف رنگزا , رنگزای اسیدی زرد 17