پیش بینی پذیری توانمندسازی روانشناختی کارکنان از طریق ابعاد مهارتها و صلاحیتهای بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات

در پژوهش حاضر با هدف تعیین پیش بینی پذیری توانمندسازی روانشناختی کارکنان از طریق ابعاد مهارت ها وصلاحیت های به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات ، اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری شهر اصفهان در سال 93 به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان دارای مدرک فوق دیپلم و بالاتر در سال 93 به تعداد 165 نفر تشکیل دادند که از این تعداد به روش نمونه گیری تصادفیطبقه ای متناسب با حجم و با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران تعداد103 نفر برای شرکت در پژوهش حاضرانتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده، دو پرسشنامه 43 سوالی محقق ساخته مهارتها و صلاحیت های به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات و پرسشنامه استاندارد توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر )1996 ( بوده است که روایی محتوایی وصوری پرسشنامه محقق ساخته توسط استاد راهنما و چند نفر از صاحبنظران موضوعی و پاسخگویان تأیید شد و پایایی آنها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مهارت ها و صلاحیت های بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات معادل 0/85 و برای پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی کارکنان معادل 0/81 محاسبه گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین مهارت ها و صلاحیت های به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات و توانمندسازی روانشناختی نشان داد که بین مهارت ها و صلاحیت های به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات و توانمندسازی روانشناختی کارکنان (p<0/01، r=0/269) رابطه معناداری وجود داشت. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد در گام اول بعد صلاحیت های شناختی توان پیش بینی توانمندسازی روانشناختی کارکنان را دارا بوده است. نتایج حاصل از تفاوت نظرات پاسخگویان در هر دو بعد نشان داد در هیچ یک از ابعاد برحسب عوامل دموگرافیک تفاوت معناداری وجود ندارد.

Keywords:

فناوری اطلاعاتو ارتباطات , توانمندسازی روانشناختی , کارکنان ادارهکل میراث فرهنگی شهر اصفهان