شیوه های خاص کاربرد مصالح در معماری بومی و تلفیق آن با تکنولوژی امروزی

در معماری های سنتی شاهد استفاده درست و بجا از مصالح بومی و شرایط اقلیمی توسط معماران بودیم به گونه ای که حداقل استفاده را از انرژی های غیرطبیعی به عمل می آوردند و طراحی ها به گونه ای بود که بیشترین استفاده از انرژی خورشیدی صورت می گرفت. متاسفانه به مرور زمان و با ورود عرصه ی جدیدی از معماری که می توان بیان داشت بیشتر جنبه تقلید کورکورانه را به همراه داشت، شاهد کاهش استفاده از مصالح بومی شدیم که این امر سبب افزایش مصرف انرژی گردید و خانه ها دیگر مقاومت و آسایش خانه های سابق را به همراه ندارد. امروزه در پی پیشرفت تکنولوژی و ظهور انرژی های نو در بخش های مختلف علی الخصوص در زمینه معماری برانیم که با استفاده از این انرژی ها و مصالح بومی هر اقلیم دست به طراحی های جدیدی زنیم تا در کنار ایجاد ارامش برای استفاده کنندگان از بنا فضایی فراهم آوریم که حداقل آسیب را به محیط زیست خود وارد آورد. در این زمینه با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به بررسی تکنولوژی های جدید در زمینه معماری پرداخته و با معماری بومی آشنا گشته و درصدد ارائه راهکارهایی جهت کاهش مصرف انرژی با استفاده از مصالح ساختمانی مناسب می باشیم.

Keywords:

معماری بومی , تکنولوژی های نو , مصالح بومی , پشرایط اقلیمی , کاهش انرژی