تحلیل ساختار روایتی منظومه زهره و خالد بر اساس نظریه گریماس

روایت شناسی که بزرگترین ارمغان ساختار گرایی به حساب می آید، یکی از مهم ترین حوزه های نظریه ادبی مدرن محسوب می شوددر این میان آ ژ گریماس از نظریه پردازان مطرح با ارائه الگوی کنش و زنجیره های روایتی خود، تلاش کرد تا به دستور کلی زبان روایتدست یابد و هر روایت را با ساختار روایی خاص تجزیه و تحلیل کند او الگوی کنشی خود را به گونه ای طراحی کرد که با تمام روایت هاقابل تطبیق باشد بر همین اساس در این پژوهش سعی بر ان است تا سیاختار روایتی داستان زهره و خالد به عنوان نمونه ای ازمنظومه های غنایی عاشقانه، بر مبنای نظریه گریماس مورد مطالعه قرار گیرد و پس از تجزیه متن، این نتیجه حاصل شود که الگویکنشی گریماس در تحلیل روایت منظومه غنایی زهره و خالد تقریباً مفید و قابل تطبیق است و طرح داستان از ساختار و انسجام رواییخاصی برخوردار و از منظر تقابل های دو گانه قابل بررسی است و از لحاظ کنشی شامل الگوی کنشی مجزاست.

Keywords:

روایت شناسی , گریماس , ساختار طرح , الگوی کنشی , زهره و خالد