مدیریت های سنتی ونوین و نقش آن در حفظ بناهای با ارزش معماری (مطالعه موردی بازار قدیم تبریز)

با توجه به روند تحولات گسترده در شهرهای امروزی دنیا ، شهرهای ایران و آذربایجان نیز به طور اعم و شهر تبریز به طور اخص در دهه های گذشته شاهد تغییرات زیادی در معماری با ارزش تاریخی و نحوه توزیع فعالیت ها بوده است. نقش مدیریت شهری و برنامه ریزی درحفظ معماری های تاریخی و بی نظیر وایجاد بستر سالم زیست محیطی ، اقتصادی ، اجتماعی،گردشگر پذیری شهر و غیره در سالم سازی و تعادل سیستم شهری تأثیر گذار بوده است . شهر تاریخی تبریز طی چندین دهه گذشته شاهد مدیریت ها و برنامه ریزی های متفاوتی بوده است که تأثیر خود را در توسعه روند شهر و نوع بافت و مسائل زیست محیطی بجا گذاشته و باعث ویرانی معماری قدیمی و توزیع نا برابر خدمات شهری گشته است که این مسائل در دوران های مختلف و مدیریت وقت متفاوت بوده است. هدف این تحقیق بررسی و مقایسه مدیریت گذشته شهر و مدیریت عصر حاضر شهر تبریز در حفظ و احیا معماری سنتی تبریز خصوصا بازار بزرگ است تا بتوان با دیدی آگاه و علمی در مورد محیط زیستی انسان ها حرکت کرد وبا رونق صنعت گردشگری و توسعه پایدار که محور بقاء و حیات شهر می باشد در زمینه برنامه ریزی امکان پذیر ساخت لذا در این تحقیق سعی شده است به تغییر مدیریت و نقش آن در حفظ و نابودی معماری سنتی بازار بزرگ تبریز در زمان گذشته و حال اشاره شود نحوه کار این تحقیق حاصل بررسی کتابخانه ای و میدانی می باشد.