بررسی مقایسه ای توسعه حقوق متهم در اساسنامه دیوان بین المللی کیفری و حقوق اسلامی

با ایجاد دیوان بین المللی کیفری، پیشرفت های زیادی در مفهوم حقوق متهمان در جریان محاکمت کیفری بین المللی ایجاد گردید که به نوبه خود در برگزاری یک دادرسی عادلانه یک فاکتور بسیار اساسی محسوب می گردد. این مقاله به دنبال اثبات این فرضیه می باشد که اگرچه محاکم کیفری همانند نورمبرگ، توکیو، یوگسلاوی سابق و رواندا تا حدودی به حقوق متهمان توجه نموده اند، اما تحول اساسی در این زمینه به وسیله دیوان کیفری بین المللی بوجود آمده و دراین مورد دیوان نوآوری های چشمگیری داشته است. از سوی دیگر دادرسی کیفری، ساز و کاری معین در جهت کشف جرم از رفتارهای متهم است. این ساز و کار باید متضمن اصولی که تضمین کننده عدالت و انصاف و تأمین کننده ی حقوق و آزادی های فردی که هدف هر دادرسی عادلانه است، باشد؛ بر این اساس از رهگذر حسن اجرای احکام اسلامی، ضرورت رعایت حقوق شهروندی، حفظ کرامت انسانی و سایر اصول مربوط به حقوق متهم ایجاب می کند که متهم برای به مخاطره نیفتادن آزادی و حقوق فردیش از حداقل تضمین های کافی برخوردار باشد. هدف دیگر این مقاله بررسی حقوق خاص متهم صرف نظر از حقوق طبیعی او به عنوان انسان در نظام دادرسی اسلامی است که در این خصوص سعی خواهد شد در لا به لای منابع استنباط احکام کتاب، سنت، اجماع و عقل ) از سویی و سخن و فتوای فقها از سوی دیگر، اصول و تضمین هایی که تأمین کننده ی حقوق متهم می باشند، استخراج و مورد بررسی قرار گیرند.

Keywords:

مظنونان , متهمان , اساسنامه دیوان بین المللی کیفری , دادرسی عادلانه , حقوق اسلامی