قابلیت اطمینان در شبکه های حسگر بی سیم

انتقال موفق اطلاعات در شبکه های حسگر بیسیم ،یکی از نگرانیهاو توجهات اولیه است،در واقع وبطور عملی دو مکانیزم برای حصول اطمینان در شبکه های حسگر بی سیم استفاده میشوند که عبارتند ازقابلیت اطمینان مبتنی بر بسته و قابلیتاطمینان مبتنی بر رویداد. قابلیت اطمینان مبتنی بر بسته نیازمند ارسال تمامی داده های دریافتی توسط گره های حسگر به سمت چاهک می باشد که میتواند باعث اتلاف منابع انرژی محدود گره ها شود درحالی که قابلیت اطمینان مبتنی بر رویدادنیازمند ارسال تمامی داده های دریافتی نمی باشد وبه ارسال میزانی از داده ها که وقوع اتفاق را پوشش دهند بسنده می کند. نواحی مربوط به گره های حسگر اغلب با یکدیگر تداخل میکنند و این دلیلی است که در سطح بالایی داده های حس شده به یکدیگر شبیه باشند . این مقاله به معرفی یک روش مبنی بر قابلیت اطمینان مبتنی بر رویداد میپردازدکه انتقال موفق بستههای اضافی مشابه از گره های مجاوربه یکدیگر رابه سمت چاهک به حداقل میرساند روش مطرح شده بر اساس موقعیت فضایی نودها عمل کرده و از یک مکانیسم تصدیق ضمنی به همراه انتقال مجدد انتخابی منطقه ای استفاده می کند.عملکرداین روش مورد ارزیابی قرار گرفته وبا روشی دیگر مبتنی بر رویداد که از مکانیسم تصدیق ضمنی جهت ارسال داده ها به سمتچاهک استفاده می کند مقایسه می شود تا نشان دهیم روش بیان شده به طور چشمگیری باعث بهبود انتقال اطلاعات مربوط به یک رویداد درون شبکه میشود.

Keywords:

شبکه های حسگر بی سیم , قابلیت اطمینان , تصدیق , انتقال مجدد , گره های واسط