بررسی میزان بهره گیری خانواده ها از روش های تعلیم و تربیت از منظر امام صادق (ع) (مطالعه موردی: خانواده های شهر اصفهان abstract
تعلیم و تربیت از ابتدایی ترین و اساسی ترین نیازهای زندگی بشری است.
تعلیم و تربیت فرزند از بنیادی ترین مسائل بشمار می رود و سنگ زیریزن تربیت های بعدی است. اسلام و امامان معصوم (ع) به خصوص امام جعفر صادق (ع) نیز بر تربیت در دوران
فرزند تأکید فراوان داشته و پیروی از سبک و سیاق ایشان زمینه سعادت ندنیا و آخرت را فراهم می کند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری شامل زنان و مردان دارای
فرزند طی یک روز در پارک شهید رجائی شهر اصفهان در بهار 1395 به تعداد 1500 نفر بوده که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 306 نفر انتخاب شدند. داده های گردآوری شده از طریق پرسشنامه به استفاده از نرم افزار spss22 و آزمون کولموگروف- اسمیرنف و نیز آزمون تی تک نمونه ای مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. نتایج بیانگر آن بود که به طور کلی شاخص های علمی و تربیت با توجه به منظر و عملکرد
امام صادق (ع) در بین
خانواده های شهر اصفهان به طور نسبی رعایت می گردد ولی با توجه به میزان معناداری (0.04) که نزدیک به معناداری بحرانی (0.05) می باشد باید تلاش بیشتری در راستای رعایت شاخص های
تعلیم و تربیت معصومین (ع) به خصوص
امام صادق (ع) از سوی
خانواده صورت گیرد. در بین شاخص های دوازه گانه مورد بررسی مشخص گردید که شاخص های مهرورزی، موعظه، تفکر و تعقل، تذکر، تکریم، تغافل، ارائه الگو، دعا و تشویق و تنبیه به ترتیب با میزان معناداری (0.000، 0.04، 0.01، 0.003، 0.000، 0.001، 0.002، 0.000 و 0.000) در وضعیت مطلوب قرار دارد و
خانواده ها آنها را رعایت می کنندهر چند که در شاخص های موعظه و تذکر دارای کاستی هایی می باشد که باید در این زمینه تلاش های جدی تری صورت گیرد. شاخص های امر به معروف و نهی از منکر، آموزش عینی و عملی و مدارا به ترتیب با میزان معناداری 0.07، 0.06 و 0.07 در وضعیت نامطلوب قرار دارد و
خانواده ها از گزینه بسیار مهم امر به معروف و نهی ازمنکر در تربیت فرزندان به خوبی استفاده نکرده یا کلاً نکرده اند و در زمینه اینکه خود به عنوان الگوی عملی در رعایت موازین عرفی و شرعی در
خانواده و سطح جامعه به خوبی عمل نکرده اند و از طرفی به خوبی با
فرزند خود در زمینه اخلاق های ناپسند مدارا نکرده و نتوانسته اند با به کارگیری صبر و حوصله به خوبی
فرزند را به راه مستقیم و تربیت صحیح بکشانند.